Building Upon Building

Margarethenhöhe in Essen

 Architecture as evolution, rather than revolution. How can the views that underlie the historical city be interwoven with the stories of the present? This question is answered in 45 projects and four essays.

Op vraag van Jantje Engels en Marius Grootveld droegen we bij aan deze publicatie met een ‘Weiterbauen’ op Margrethenhöhe in Essen.

‘Dagegen soll jeder Bewohner in dieser Siedlung seinen individuellen Bedürfnissen gemäß leben können. Ich vermeide alles…was als eine Numierung der Bewohner oder ein einzwängen in ein Schema gedeutet werden könnte.’ 

Schrijft de architect Georg Metzendorfer (1874-1934)* in 1913 over zijn tuinstad Margaretenhenhöhe in Essen waar hij, in opdracht van de ‘Margarethe Krupp Stiftung fuer Wohnungfürsorge’ van 1909 tot 1938 aan werkt. Een ensemble naar voorbeeld van een ‘Deutsche Kleinstadt’. Het romantische stadsbeeld is heel rationalistisch opgebouwd, vanuit een standaardisatie. Een beperking van middelen, maar met een onuitputtelijke variatie aan compositorische elementen uitgewerkt. Voordat wij nu fictief verder gaan bouwen ‘weiterbauen’ aan Margarethenhoëhe proberen wij eerst de ijzeren systematiek die Metzendorfer gebruikt voorzichtig en vooronderstellend te ontrafelen. De bruikbaarheid en de schoonheid van de maten in de compositie komen samen in een proportiesysteem. De gelijkzijdige driehoek en de hellingshoek van de Egyptische Piramide bepalen de daken. Zijn ratio wordt nog niet voorgeschreven door de bouwproductie. Een zuivere geometrie wordt gemodelleerd naar de traditionele architectonische vorm. Met herhaalde delen ontstaat steeds een nieuw geheel. Wij hoeven dan ook niet meer te doen dan de principes van Metzendorfer te volgen om het ontbrekende vierde huis aan de Hauxplatz, dat door oorlogsgeweld verloren is gegaan, weer op te bouwen. Onze geveltekening combineert dan ook slecht twee voorbeelden uit een oneindige catalogus van mogelijkheden.